เฮ้อ .กลับมาแล้วครับ ทริปสำรวจ น้ำตกอีเกก ในเขตอำเภอ แก่งหางแมว จังหวัดจันทรบุรี แทบตาย ผมเอาเจ้าหนูขาว ไปกับไพลิน เท่านั้น คิดว่าไม่น่าจะมีอะไรเพราะเป็นทริปสำรวจ และอยู่ไกลแค่ 100 กว่ากิโลเมตรเอง ผมเดินทางกันเช้าวันที่ 27 พฤษภาคมที่ผ่านมานี่เอง ลางร้ายแต่เช้าเลยเมื่อก่อนออกเดินทาง แค่ครึ่งชั่วโมง ผมโดนมีดคัตเตอร์ขนาดใหญ่บาดเอาที่หัวแม่มือซ้าย เป็นแผลใหญ่และลึกพอสมควร แต่เพราะกลัวจะเดินทางล่าช้าจึงไม่ไปหาหมอ (จริง ๆ แล้วกลัวหมอมากกว่า) เราออกเดินทางกันประมาณ 9 โมงเช้า ใช้เส้นทางสาย 36 ออกไปทะลุ เส้น 331 (ระยอง - โคราช) แล้วเลี้ยวซ้าย ตรงสี่แยก บ้านมาบเอียง หรือถ้าวิ่งมาจากสวนเสือ ศรีราชา ก็จะตรงทะลุข้ามสี่แยกมาเลย ไปตามป้าย อ. บ้านค่าย ประมาณ 50 กิโลเมตร จนถึงอำเภอ บ้านค่าย ค่อยแยกซ้าย ออกไปทางอำเภอ วังจันทร์ อีกประมาณ 35 กิโลเมตรและอีกแค่ 18 กิโลเมตร พวกเราก็มาถึงตัวเมืองแกลง แวะกินก๋วยเดี๋ยวธัญรส เจ้าอร่อยและแวะเติมนำ้มันที่ปั๊ม Jet ห่างจากตัว เมืองมาแค่ 1 กิโลมตร วิ่งเลยมาแค่ 12 กิโลเมตรก็แยกซ้ายไปตามป้ายอำเภอแก่งหางแมว วิ่งทางลาดยางไปอีก ประมาณ 50 กิโลเมตรก็ถึงจุดแยกเข้าน้ำตก โดยที่จะมีป้ายเขียนไว้ว่า "ทางไปน้ำตกน้ำเป็น" อีก 8 กิโลเมตร เวลาที่เข้าตอนนั้นก็ประมาณเที่ยง ก็ใช้เส้นทางลูกรังเข้ามาตามป้าย จนเริ่มเข้าทาง Offroad ระดับประมาณ 2 ดาวก็จะมาถึงทางแยกที่มีต้นประดู่ต้นใหญ่ หร้อมมีป้ายเขียนบอกว่า น้ำตกอีเกก ให้ไปทางซ้าย แต่ถ้าน้ำตก น้ำเป็น ให้ไปทางขวา

พวกเราแยกซ้ายไปตามป้ายน้ำตกอีเกกก็ได้เรื่องละครับ 1 กิโลเมตรแรกก็เริ่มทักทายพวกเราด้วย ป่าดิบ ชื้นที่ยังมีต้นไม้ใหญ่และเถาวัลย์ขึ้นกันอย่างหนาแน่น ร่องทางรถจะพอดีกับตัวรถพอดี ไม่สามารถออกนอก ร่องทางเดิมได้เพราะจะติดไม้ใหญ่ในทันที ยิ่งเข้ามากิโลที่ 2 , 3 ก็ยิ่งเป็นป่าดิบเข้าไปใหญ่ มาถึงตอนนี้ปรากฏว่า ไพลินและหนูขาววิ่งไปตามทางที่มีแต่น้ำท่วมร่องล้อจนมองไม่เห็นลายน์เดิมเหมือนกับวิ่งไปตามบึง หรือลำคลองยังงัยอย่างนั้น จนมาเริ่มกิโลที่ 3 ก็ต้องลงมาดูลายน์ให้กันบ่อยครั้งยิ่งขึ้น และแล้วไพลินก็ติดจนได้ ด้วยความสูงขนาดยาง 31 และยกอีก 2 นิ้วก็ยังติด โดยแขวนอยู่บนร่อง เรียกได้ว่าออกแรงวินช์กันพักหนึ่งเชียว

เพราะถึงตอนนี้ เรียกได้ว่าเกือบ 70 % ของเส้นทางเป็นบ่อโคลน ยาว ๆ ทั้งนั้นเลย บางช่วงยาวถึง 100 เมตรก็มี เรียกได้ว่ามีลุ้นตลอด จนไพลิน ถึงกับหมดฟอร์มก็คราวนี้แหละ

. วินช์ของไพลินถูกนำออกมาดึงตัวเองให้พ้นจากปลักโคลนไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง !!!!!!! เรียกได้ว่างานนี้ถ้าเป็น รถเดิม ๆ ที่ต่ำกว่า สตาร์ดายกสูง 2 นิ้ว ใส่ยาง 31 และถ้าไม่ใช่ยาว MUD ละก็ไม่ต้องมาเลยดีกว่า (เสียดายรถ)

และยิ่งลึกเข้าไปอีก กิโลที่ 6,7,8 มาถึงตอนนี้ก็เป็นป่าดิบเลยหละ !!! ขนาดเวลา 3 โมงเย็นกว่า ๆ ก็ต้องเปิดไฟหรี่ กันแล้วเพราะด้วยสภาพของป่าทำให้แสงน้อยกว่าปรกติ ยิ่งเข้าลึกเข้าไปเรื่อย ๆ เส้นทางก็เริ่มแคบลง ๆ